|
|
|
Watermaal-Bosvoorde,
ofwel Watermael-Boitsfort in het Frans, is een gerieflijke gemeente
tegen het Zonienwoud aan in het zuidoosten van Brussel. Er is een soort
van centrum gecreeerd rond de Keym plaats (Place Keym). Iets dat
overigens rustig als mislukt kan worden beschouwd. Dit is een
geforceerd stedebouwkundig samenraapsel dat alleen maar in stand wordt
gehouden door het feit dat er nu eenmaal veel koopkracht in de buurt
woont. Keym is bepaald geen aantrekkelijk plein, alhoewel sommige
zijstraten, hoewel druk met verkeer, er architectonisch zeer verzorgd
en prettig bijliggen.
Beter winkelen is het op de beroemde zondagmarkt direct naast het
gemeentehuis met allerlei exclusieve en minder exclusieve en originele
lekkernijen en producten uitgestald in de vele marktkramen.
De "staart" van deze gemeente in het Zonienwoud is een opvallend facet
. De Coin du Balai (Bezemhoek), daar waar vroeger bezems werden
geproduceerd, is een steeds populairder wordend uitstulpsel dat aan
alle kanten omringd wordt door bos. |
|
Watermaal
dat altijd aan de buitenkant van Brussel lag kende de grote
bevolkingsgroei in de jaren 20 van de vorige eeuw. De bevolking
verdubbelde toen bijna naar 20.000 in 1932. Daarna steeg het langzaam
doornaar de 25.000 inwoners. Een aantal waar het vandaag de dag nog steeds rond schommelt.
Een bezienswaardigheid is de in de jaren dertig door architect
Jean-Jules Eggerinx en stedebouwkundige Louis Swaelmen gebouwde
tuinsteden Floreal en Le-Logis (cite-jardin Floreal). Kleine grijs
gemetselde romantische huizen , dicht op elkaar gebouwd , buiten de
toenmalige bebouwde kom en tegen de hellingen van de Woluwe
vallei aan. Dit alles werd toentertijd gedaan vanuit het socialistische
gedachtengoed om de arbeiders te verheffen. Nu zijn deze cite's gewilde
sociale woningbouw met lage huurprijzen. Politici, de burgemeester zelf
niet in het minst, pronken graag met deze goedkope woningvoorraad. Maar
de werkelijkheid is dat daadwerkelijke toegang tot een dergelijke
goedkope woning slechts mogelijk is door ofwel connecties, ofwel
zeer lang op de wachtlijst van corporatie SC Floreal te bivakkeren.
Het lijkt de corporatie en de zeer actieve bewonersvereniging
"Vivre a Floreal" in ieder geval gelukt om migranten te weren.
Eigenaren van een pand in een van deze wijken, een eenvoudig en niet al
te groot huis in deze populaire wijk kost al gauw 300.000 Euro, hoeven
geen Kadastraal Inkomen te betalen voor hun woning daar deze panden
geklasseerd zijn. De tuinwijken van Watermaal-Bosvoorde zijn hele
aangename woongebieden en tevens interessante wijken voor
architectuur-toeristen geworden, maar met echte sociale woningbouw
heeft het niet veel meeer te maken. |
|
Iets meer dan een kwart van de bevolking van
Watermaal-Bosvoorde is ouder dan 60. De komende jaren moet dit gedeelte
van de bevolking van Watermaal dan ook "vervangen" worden. Een hevige
internationalisering van Watermaal lijkt dan ook aanstaande.
Vooralsnog kent Watermaal een opvallend laag percentage buitenlanders.
Uiteraard is het kopen van een woning te duur voor veel migranten uit
arme landen, en wordt de sociale woningbouw effectief afgeschermd voor
migranten uit deze zelfde groep. Watermaal-Bosvoorde is dan ook een erg
wit (blank) stadsdeel. Europese buitenlanders die we hier in grote
getale zouden mogen verwachten hebben misschien deze gemeente nog niet
helemaal ontdekt.
Feit is dat de bereikbaarheid van Bosvoorde te wensen overlaat.
Via de Vorstlaan kan het autoverkeer nog redelijk makkelijk de Ring
bereiken, maar de wegen naar de arbeidscentra zoals het Eurodistrict en
Zaventem zijn filegevoelig. Watermael krijgt met het GEN project een
verbeterde spoorverbinding met de stad. Twee NMBS stations met een
aansluiting op station Schuman. Het dichtstbijzijnde metrostation ligt
in de gemeente Auderghem (Hermann Debroux), maar zal vroeg of laat
verlengd gaan worden over de Vorstlaan door naar de Delleurlaan en in
ieder geval tot station Bosvoorde. Verlenging van de metro zou een
enorme verdere boost betekenen voor deze nu al populaire residentiele
gemeente. Het zou ook een verdere europeanisering in kunnen luiden
zoals we die hebben gezien in de Woluwes. Alles wijst erop dat de
conservatieve gemeenteraad van het francofone bastion op deze verdere
en intensievere internationalisering niet zit te wachten. Het zou dan
ook niet verbazingwekkend zijn als het verzet tegen een verlenging van
de metrolijn uiteindelijk juist uit de gemeente zelf komt. |
 |
De burgemeester van Watermaal is al sinds 1994
Martine Payfa van het FDF (Front du Francophones). Zij volgde haar
moeder Andree Payfa-Fosseprez op. Dit volgens een dubieuze gewoonte die
aan beide kanten van de taalgrens in Belgie de rigeur is; kinderen van
toppolitici worden zelf ook toppolitici. Even leek het erop dat er ook
een dochter van Martine Payfa in de gemeenteraad van
Watermaal-Bosvoorde zou zetelen, maar Alice Payfa is een volle nicht
van de burgemeester. Alice, die overigens actief is voor de MR en niet
voor de FDF zoals tante Martine, verhuisde in 2007 alweer naar Elsene.
Een verhuizing waarna zij een boekje open deed over de plaatselijke
Watermaalse politiek. "Slaapverwekkend" noemde ze die, en " gericht op
het voeren van persoonlijke politieke oorlogjes om privebelangen veilig
te stellen".
Begin 2008 nam de enige Vlaamse schepen: Annemie Vermeylen om
persoonlijke redenen ontslag. Menigeen dacht gescchokt door de
besmuikte manier waarop de sympathieke GROEN-schepen haar afscheid
aankondigde dat het wel eens een vervelend lichamelijk probleem kon
betreffen. Later bleek dat Annemie het grote geld aangeboden had
gekregen van een energie-turbinebedrijf , en vanuit haar politieke
achtergrond achtte ze het verstandig om daar geheimzinnig over te
doen. |
 |
|
© 2008 Estaval
|
|
 |
